اختلال بیش فعالی ـ کم توجهی (ADHD) گروهی از علائم رفتاری است که شامل بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری است. اختلال کمبود توجه (ADD) عمدتاً با بی توجهی، حواس پرتی، بی نظمی، اهمال کاری، فراموشی و بی حالی یا خستگی مشخص می شود. علائم معمولاً قبل از هفت سالگی خود را نشان می دهند. بیشتر در کودکان سنین مدرسه دیده می شود.
ADHD یک اختلال مزمن است، به این معنی که فرد را در طول زندگی تحت تاثیر قرار می دهد. علائم همچنین فراگیر هستند، به این معنی که آنها در چندین موقعیت ظاهر می شوند، نه فقط در یک.
برخی از علائم اختلال بیش فعالی
تحقیقات کنونی از ایده دو ویژگی متمایز ADHD پشتیبانی می کند، بی توجهی و یا بیش فعالی-تکانشگری. کودکی با این ویژگی ها معمولاً علائم زیر را نشان می دهد:
- بی قراری
- به راحتی منحرف شدن
- بی قراری مداوم
- اختلال خواب
- بی توجهی
- در تمرکز مشکل دارد
- افکار نامربوط دارد
- در تمرکز و حفظ توجه مشکل دارد
- به نظر می رسد گوش نمی دهد
- عملکرد بستگی به وظیفه دارد
- ممکن است توجه بهتری به فعالیت های لذت بخش داشته باشد
- در برنامه ریزی، سازماندهی و انجام به موقع وظایف مشکل دارد
- در یادگیری چیزهای جدید مشکل دارد
- خود تنظیمی ضعیفی از رفتار نشان می‌دهد، یعنی در نظارت و اصلاح رفتار برای تناسب با موقعیت‌ها و تنظیمات مختلف مشکل دارد.
- به نظر می‌رسد نمی‌تواند بی‌حرکت بنشیند (مثلاً در صندلی خود غوغا می‌کند، در اتاق پرسه می‌زند، به مداد ضربه می‌زند، پاها را تکان می‌دهد و همه چیز را لمس می‌کند)
- بی قرار به نظر می رسد
- ممکن است از یک فعالیت به فعالیت دیگر جهش کند
- اغلب سعی می کند بیش از یک کار را همزمان انجام دهد
- مشکل در فکر کردن قبل از اقدام (مثلاً کتک زدن همکلاسی هنگامی که او ناراحت یا ناامید است)
- مشکلات در انتظار نوبت او، مانند هنگام انجام یک بازی
بسیاری از علائم ADHD هر از گاهی در همه کودکان رخ می دهد. با این حال، کودکان مبتلا به ADHD فراوانی بیشتری از علائم را نشان می دهند و زندگی آنها به طور قابل توجهی با تحت تاثیر قرار گرفتن روابط دوستانه و کار مدرسه آنها مختل می شود. این مشکلات باید در تنظیمات مختلف رخ دهد تا علائم به عنوان اختلال بیش فعالی ـ کم توجهی طبقه بندی شوند.
روش های درمان
درمان برای افراد مبتلا به این اختلال معمولاً شامل ترکیبی از دارو، اصلاح رفتار، یادگیری تکنیک های مقابله، تغییر سبک زندگی و مشاوره است. بسیاری از کودکان مبتلا نیز دارای اختلالات پردازش حسی هستند و این می تواند به ناتوانی آنها در توجه، تمرکز و تمرکز کمک کند.
کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه اغلب در رشد حرکتی ظریف، شناختی و بازی خود با مشکلاتی روبرو هستند که بر مشارکت، موفقیت تحصیلی و اجتماعی آنها در خانه، پیش دبستانی، مدرسه و فعالیت های فوق برنامه تأثیر می گذارد. کودکان مبتلا از کاردرمانی کودکان برای کمک به توسعه این زمینه های مهارتی بهره می برند. فعالیت های آمادگی برای مدرسه اغلب برای اطمینان از اینکه فرزند شما بهترین شروع مدرسه را دارد مهم است. کاردرمانی را می توان با مراجعه به کلینیک کاردرمانی و یا بصورت کاردرمانی آنلاین دریافت کرد.
کلمات مرتبط :