مولفه های اختلال پردازش حسی
اختلال پردازش حسی یکی از مشکلات شایع در کودکان طیف اوتیسم است که با عدم حساسیت یا حساسیت و تحریک پذیری بیش از حد مشخص می شود.
اطلاعات حسی که بدن ما دریافت می کند اساس تصمیم گیری ما را تشکیل می دهد. اگر مغز ما این اطلاعات را به طور دقیق پردازش نکند، یا اگر نتواند چیزهایی را که مهم نیستند نادیده بگیرد، تولید یک پاسخ مناسب برای ما بسیار دشوارتر است. می توانید آن را با کامپیوتر مقایسه کنید. ورودی از ماوس، صفحه کلید و شاید صفحه نمایش هوشمند می آید. سیستم عامل ورودی را پردازش می کند و سپس چیزی تولید می شود. اگر سیستم عامل به درستی کار نمی کند، ممکن است نتوانیم یک ایمیل چاپ یا ارسال کنیم یا یک پست وبلاگ را آپلود کنیم. نتیجه آن چیزی نیست که ما انتظار داشتیم.
در پردازش حسی، مغز مانند سیستم عامل است. مغز باید به پیام صحیح توجه کافی داشته باشد و آن را به گونه ای سازماندهی کند که بتوان از آن استفاده کرد. اگر پیام های حسی را به جای درستی ارسال نمی کند، ممکن است پاسخ (معمولاً رفتار) مناسب نباشد. می‌تواند ناامن باشد، برای مثال، اگر صدای بلندی به گوش می‌رسد، در جاده‌ای شلوغ دویدن. پاسخ همچنین ممکن است منجر به خطاهایی شود، مانند شکستن یک اسباب بازی به دلیل اینکه شما به طور تصادفی از نیروی بیش از حد استفاده کرده اید. هنگامی که مشکلات پردازش حسی رخ می دهد، پیام های حسی به آرامی به هم متصل نمی شوند که منجر به پاسخ های غیرمنتظره می شود.
مولفه های اختلال پردازش حسی
مدولاسیون
اولین جزء اختلال پردازش حسی مدولاسیون است. مدولاسیون حسی توانایی ایجاد یک رفتار و یا پاسخی است که با ماهیت و شدت ورودی و محیط حسی مطابقت دارد. این بدان معناست که پاسخ به پیام های حسی همان چیزی است که انتظار می رود. با آنچه اتفاق افتاده بود مطابقت داشت. پاسخ کودکان و بزرگسالان مبتلا به SPD اغلب با پیام حسی یا محیط مطابقت ندارد. ممکن است چالش هایی با برخی یا همه حواس وجود داشته باشد. مسائل حسی مربوط به مشکلات مدولاسیون می تواند شامل موارد زیر باشد:
- پاسخگویی بیش از حد، یا حساسیت به ورودی حسی.
- عدم پاسخگویی یا عدم پاسخگویی به ورودی حسی.
- میل شدید یا جستجوی ورودی حسی اضافی.
تعدیل حسی توسط برخی از کاردرمانگران واکنش حسی نیز نامیده می شود. این درمانگران هیپو و واکنش بیش از حد را در نظر خواهند گرفت. بنابراین، یک واکنش کندتر (هیپو). یا، یک واکنش بزرگتر (هیپر).
تمایز حسی
دومین جزء SPD تمایز حسی است. تمایز حسی این است که بدانیم ورودی حسی چیست، کجا اتفاق افتاده و چقدر شدید بوده است. بنابراین، اگر انگشت پای خود را خرد کنید، مغز شما باید بتواند بفهمد (یا تشخیص دهد) کدام انگشت پا بوده و چقدر محکم به آن ضربه زده اید. وقتی برای پیدا کردن کلیدهایتان دستتان را داخل کیف می‌کنید، حس لامسه شما می‌تواند حس تلفن و کیف شما را از کلیدهایتان تشخیص دهد (یا تشخیص دهد). وقتی یک ظرف را باز می‌کنید، سیستم حس عمقی شما درب آن را با نیروی کافی می‌کشد تا باز شود.
برخی از درمانگران هنگامی که در مورد تمایز حسی صحبت می کنند از اصطلاح ادراک حسی استفاده می کنند.
حرکت مبتنی بر حس
سومین جزء SPD حرکت مبتنی بر حس است. شامل پراکسیس و وضعیت است. پراکسیس توانایی برنامه ریزی و سازماندهی جنبش های جدید و بدیع است. برای یادگیری مهارت های جدید بسیار مهم است. مردم اغلب با اصطلاح دیسپراکسی به معنای مشکل در انجام تمرین یا برنامه ریزی بیشتر آشنا هستند. پوسچر به کنترل وضعیت، تعادل و ثبات مربوط می شود.
کلمات مرتبط :