لکنت زبان در کودکان
لکنت یک اختلال گفتاری است که با تکرار، طولانی شدن یا انسداد در جریان گفتار مشخص می شود. لکنت ممکن است در کودکان و بزرگسالان رخ دهد، اما در کودکان بین 2 تا 6 سال شایع تر است.
برخی از کودکان ممکن است مرحله ای از لکنت را پشت سر بگذارند که چند هفته یا چند ماه طول می کشد، اما برای برخی دیگر، ممکن است برای دوره های طولانی تری ادامه یابد. علت لکنت به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور می شود که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد.
چندین کار وجود دارد که والدین و مراقبان می توانند برای کمک به کودکانی که لکنت دارند انجام دهند. در اینجا چند نکته وجود دارد:
با حوصله گوش کنید و جملات آنها را به جای آنها تمام نکنید.
آهسته و واضح صحبت کنید و به کودک فرصت کافی برای پاسخ دادن بدهید.
از قطع یا اصلاح گفتار کودک خودداری کنید.
یک محیط آرام و حمایت کننده ایجاد کنید که کودک در صحبت کردن احساس راحتی کند.
کودک را تشویق کنید تا افکار و احساسات خود را به روش های دیگری مانند هنر یا نوشتن بیان کند.
اگر لکنت ادامه داشت یا باعث ناراحتی کودک می شود، با یک گفتار درمانگر مشورت کنید.
مهم است که به یاد داشته باشید که لکنت یک اختلال رایج گفتاری است و با حمایت مناسب، اکثر کودکانی که لکنت دارند می توانند روان صحبت کردن را یاد بگیرند.
علت لکنت زبان در کودکان
علت دقیق لکنت زبان در کودکان به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل متعددی ممکن است در ایجاد این اختلال گفتاری نقش داشته باشند. در اینجا برخی از شایع ترین علل لکنت زبان در کودکان آورده شده است:
ژنتیک: شواهدی وجود دارد که نشان میدهد لکنت ممکن است یک جزء ژنتیکی داشته باشد، کودکانی که سابقه خانوادگی لکنت دارند بیشتر احتمال دارد به این بیماری مبتلا شوند.
عوامل رشد:لکنت زبان در کودکان اغلب در اوایل دوران کودکی شروع می شود، زمانی که کودکان هنوز در حال رشد مهارت های زبانی و ارتباطی خود هستند. برخی از کودکان ممکن است برای پردازش زبان مشکل داشته باشند یا ممکن است در هماهنگی عضلات درگیر در گفتار مشکل داشته باشند که منجر به لکنت زبان می شود.
عوامل عصبی: ممکن است تفاوت هایی در نحوه پردازش گفتار مغز در کودکانی که لکنت دارند وجود داشته باشد، اگرچه مکانیسم های عصبی دقیق درگیر هنوز به خوبی شناخته نشده است.
عوامل محیطی: کودکانی که سطوح بالایی از استرس، اضطراب یا فشار برای برقراری ارتباط موثر را تجربه میکنند، ممکن است بیشتر دچار لکنت شوند.
توجه به این نکته ضروری است که لکنت ناشی از مشکلات عاطفی یا روانی نیست، اگرچه این عوامل می توانند این بیماری را تشدید کنند. علاوه بر این، شواهدی وجود ندارد که نشان دهد سبک فرزندپروری یا عوامل محیطی مانند دوزبانگی یا قرار گرفتن در معرض تلویزیون یا بازی های ویدیویی باعث لکنت در کودکان می شود.
درمان لکنت زبان در کودکان
چندین روش درمانی برای کودکانی که لکنت دارند وجود دارد. موثرترین درمان به شدت لکنت و نیازهای فردی کودک بستگی دارد. در اینجا چند درمان رایج برای لکنت زبان در کودکان آورده شده است:
گفتار درمانی: یک آسیب شناس گفتار زبان (SLP) می تواند با کودک کار کند تا روان گفتار او را بهبود بخشد و به او کمک کند تا استراتژی هایی برای مدیریت لکنت خود ایجاد کند. گفتار درمانی لکنت زبان در کودکان ممکن است شامل تمرین هایی برای تقویت عضلات درگیر در گفتار، تمرین صحبت کردن در زمینه های مختلف و مشاوره برای کمک به کودک برای مدیریت احساسات مربوط به لکنت باشد.
وسایل الکترونیکی: برخی از کودکان ممکن است از وسایل الکترونیکی مانند دستگاههای بازخورد شنیداری تاخیری (DAF) بهره ببرند که گفتار کودک را با کمی تاخیر پخش میکنند. این می تواند با تغییر زمان گفتار کودک به کاهش لکنت کمک کند.
گروههای حمایتی: گروههای حمایتی میتوانند به کودکانی که لکنت دارند، حس اجتماعی را ارائه دهند و به آنها کمک کنند که کمتر احساس انزوا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات و منابعی را برای حمایت از گفتار درمانی فرزندشان در اختیار والدین قرار دهند.
آموزش و مشاوره: آموزش و مشاوره می تواند به والدین و معلمان در درک لکنت و نحوه حمایت از کودکانی که لکنت دارند کمک کند. مشاوره همچنین می تواند به کودکانی که با اضطراب یا سایر مسائل عاطفی مرتبط با لکنت دست و پنجه نرم می کنند کمک کند.
مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان لکنت باشید، زیرا این امر می تواند منجر به نتایج بهتری شود. با حمایت و درمان مناسب، اکثر کودکانی که لکنت دارند می توانند روان و با اعتماد به نفس صحبت کردن را یاد بگیرند.
متخصصان ما در مرکز توانبخشی و گفتاردرمانی ارکید در جردن ، خدمات تخصصی گفتاردرمانی لکنت زبان در کودکان و بزرگسالان را ارائه می دهند.
مقالات مرتبط :