توانبخشی فلج مغزی توسط متخصصان ما در مرکز کاردرمانی و گفتاردرمانی ارکید در میرداماد (بهترین گفتاردرمانی و کاردرمانی منطقه ۳ تهران) ارائه می شود.
فلج مغزی یک بیماری عصبی است که حرکت، وضعیت بدن و هماهنگی عضلات را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری در اثر آسیب به مغز قبل، در حین یا اندکی پس از تولد ایجاد می شود. در حال حاضر هیچ درمانی برای فلج مغزی وجود ندارد، اما توانبخشی فلج مغزی می تواند به افراد مبتلا به این بیماری کمک کند تا عملکرد حرکتی خود را بهبود بخشند، درد و اسپاسم را کاهش دهند و استقلال و کیفیت زندگی خود را افزایش دهند.
فرآیند توانبخشی برای فلج مغزی معمولا شامل یک تیم چند رشته ای از متخصصان مراقبت های بهداشتی، از جمله فیزیوتراپیست، کاردرمانگر، گفتار و زبان درمانگر، و روانشناس است. اهداف خاص توانبخشی به سن، شدت علائم و توانایی های عملکردی فرد بستگی دارد.
اهداف توانبخشی فلج مغزی
بهبود عملکرد حرکتی: فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات ضعیف، بهبود دامنه حرکتی و کاهش اسپاسم عضلانی کمک کند. این ممکن است شامل تمرینات، کشش، و تکنیک های دیگر مانند تحریک الکتریکی باشد.
تقویت مهارت های ارتباطی: گفتار درمانی می تواند به بهبود مهارت های ارتباطی از جمله گفتار، زبان و بلع کمک کند. این ممکن است شامل تمرینها، استراتژیهایی برای بهبود بیان و روانی و فناوری کمکی مانند دستگاههای ارتباطی باشد.
تقویت مهارت های زندگی روزمره: کاردرمانی میتواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا مهارتهای زندگی روزمره مانند لباس پوشیدن، آراستگی و غذا خوردن را توسعه دهند. این ممکن است شامل استفاده از تجهیزات تطبیقی، مانند ظروف خاص یا آتل، برای کمک به فعالیت های عملکردی باشد.
بهبود عملکرد شناختی: مداخلات روانشناختی می تواند به رفع چالش های شناختی و رفتاری مرتبط با فلج مغزی مانند کمبود توجه، اضطراب و افسردگی کمک کند. این ممکن است شامل درمان شناختی-رفتاری، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی یا انواع دیگر روان درمانی باشد.
مدیریت درد: درد یکی از علائم شایع فلج مغزی است، به ویژه به دلیل اسپاستیسیته و انقباض عضلانی. فیزیوتراپی و داروها می توانند در مدیریت درد مفید باشند.
ارتزها و وسایل کمکی: وسایل ارتز مانند بریس ها یا آتل ها می توانند به بهبود هم ترازی، جلوگیری از انقباض و بهبود عملکرد کمک کنند. از وسایل کمکی مانند واکر، ویلچر و وسایل کمکی ارتباطی نیز می توان برای افزایش تحرک و استقلال استفاده کرد.
توانبخشی برای فلج مغزی معمولاً طولانی مدت است و پیشرفت ممکن است آهسته و تدریجی باشد. با این حال، با کمک یک تیم توانبخشی اختصاصی، افراد مبتلا به فلج مغزی می توانند پیشرفت های قابل توجهی در کیفیت زندگی و عملکرد کلی خود داشته باشند.
توانبخشی با کاردرمانی فلج مغزی
کاردرمانی بخش مهمی از فرآیند توانبخشی برای افراد مبتلا به فلج مغزی است. کاردرمانگران با افراد کار می کنند تا مهارت های لازم برای انجام فعالیت های روزمره زندگی و شرکت در فعالیت های معنادار را توسعه و بهبود بخشند. در اینجا چند راه کار درمانی می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند:
توسعه مهارت های حرکتی ظریف: افراد مبتلا به فلج مغزی اغلب در مهارت های حرکتی ظریف مانند گرفتن اشیا یا دستکاری اشیاء کوچک مشکل دارند. کاردرمانی می تواند از طریق فعالیت هایی مانند طراحی، نقاشی یا استفاده از اشیاء کوچک به بهبود این مهارت ها کمک کند.
افزایش مهارت های خودمراقبتی: کاردرمانی میتواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا مهارتهای مورد نیاز برای فعالیتهای خودمراقبتی مانند نظافت، لباس پوشیدن و تغذیه را توسعه دهند. این ممکن است شامل استفاده از تجهیزات یا تکنیکهای تطبیقی برای جبران ضعف یا اسپاستیک عضلانی باشد.
بهبود مهارت های شناختی و ادراکی: کاردرمانی می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا مهارت های شناختی و ادراکی خود مانند توجه، حافظه و حل مسئله را بهبود بخشند. این ممکن است شامل فعالیت هایی مانند پازل، بازی های حافظه، یا تمرین های مرتب سازی باشد.
افزایش مهارت های مدرسه یا کار: کاردرمانی می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا مهارت های مورد نیاز برای موفقیت در مدرسه یا کار را توسعه دهند، مانند مهارت های دست خط یا کامپیوتر. این ممکن است شامل استفاده از تجهیزات تطبیقی یا تغییراتی در محیط برای آسانتر کردن کارها باشد.
به طور کلی، کاردرمانی می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا به استقلال بیشتری دست یابند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.
گفتار درمانی فلج مغزی
گفتار درمانی بخشی ضروری از فرآیند توانبخشی فلج مغزی است که در گفتار و ارتباط مشکل دارند. گفتاردرمانگران، همچنین به عنوان آسیب شناسان گفتار-زبان، با افراد کار می کنند تا توانایی های گفتار و زبان آنها را ارزیابی کنند و مداخلاتی را برای بهبود مهارت های ارتباطی آنها ایجاد کنند. در اینجا چند روش گفتار درمانی می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند:
بهبود تولید گفتار: افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است به دلیل ضعف یا اسپاسم عضلانی در تولید گفتار واضح مشکل داشته باشند. گفتار درمانی می تواند از طریق تمریناتی که عضلات مورد استفاده برای گفتار مانند زبان، لب ها و فک را هدف قرار می دهد، به بهبود تولید گفتار کمک کند.
تقویت مهارت های زبانی: افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است در درک یا استفاده از زبان مشکل داشته باشند. گفتار درمانی می تواند به بهبود مهارت های زبانی از جمله درک مطلب، بیان و گرامر کمک کند.
توسعه راهبردهای ارتباطی: گفتار درمانی می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا راهبردهای ارتباطی را برای آنها ایجاد کنند. این ممکن است شامل استفاده از اشکال جایگزین ارتباط مانند زبان اشاره، وسایل ارتباطی تقویتی و جایگزین (AAC) یا تابلوهای تصویر باشد.
بهبود عملکرد بلع: افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است به دلیل ضعف یا اسپاسم عضلانی در بلع مشکل داشته باشند. گفتار درمانی می تواند به بهبود عملکرد بلع از طریق تمریناتی که عضلات مورد استفاده برای بلع را هدف قرار می دهند، کمک کند.
به طور کلی، گفتار درمانی می تواند به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک کند تا ارتباط موثرتری برقرار کنند، تعاملات اجتماعی خود را بهبود بخشند و کیفیت زندگی خود را افزایش دهند.
مقالات مرتبط :