آپراکسی گفتاری در بزرگسالان چیست؟

آپراکسی گفتار یک اختلال گفتاری حرکتی است که بر توانایی فرد در صحبت کردن تأثیر می گذارد. این بیماری در اثر آسیب به بخش‌هایی از مغز که در برنامه‌ریزی و هماهنگی حرکات لب‌ ها، زبان و فک لازم برای گفتار نقش دارند، ایجاد می‌شود.

در بزرگسالان، آپراکسی گفتار می تواند توسط عوامل مختلفی از جمله سکته مغزی، آسیب مغزی تروماتیک، بیماری های عصبی دژنراتیو و تومورهای مغزی ایجاد شود. علائم آپراکسی گفتار می تواند بسته به شدت بیماری متفاوت باشد، اما معمولاً شامل دشواری در تلفظ صحیح کلمات، مشکل در هماهنگی حرکات ماهیچه های گفتار و مشکل در ریتم و زمان گفتار است.

بیشتر بخوانید : آفازی در سالمندان

علائم آپراکسی گفتاری در بزرگسالان

مشکل در تلفظ صحیح کلمات: افراد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است در تلفظ برخی صداها یا کلمات مشکل داشته باشند یا ممکن است صدایی را جایگزین صدای دیگری کنند.

مشکل در هماهنگی حرکات عضلات گفتاری: افراد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است در هماهنگی حرکات لب، زبان و فک خود که برای گفتار ضروری است مشکل داشته باشند.

مشکل در ریتم و زمان گفتار: افراد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است در ریتم و زمان گفتار خود مشکل داشته باشند که می تواند گفتار آنها را متلاطم یا از هم گسیخته کند.

خطاهای ناسازگار: افراد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است خطاهای متناقضی در هنگام صحبت کردن داشته باشند، به این معنی که ممکن است بتوانند یک کلمه را به درستی بیان کنند اما دفعه بعد در گفتن صحیح آن مشکل داشته باشند.

مشکل در تقلید گفتار: افراد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است در تقلید صداها یا کلمات گفتاری مشکل داشته باشند، حتی زمانی که بفهمند قرار است چه بگویند.

مشکل در کلمات طولانی یا پیچیده : افراد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است با کلمات طولانی تر یا پیچیده تر مشکل بیشتری داشته باشند، زیرا این کلمات به هماهنگی دقیق تری در عضلات گفتار نیاز دارند.

بیشتر بخوانید : آپراکسی گفتار دوران کودکی

علل آپراکسی گفتاری در بزرگسالان

سکته مغزی: شایع ترین علت آپراکسی گفتار در بزرگسالان سکته مغزی است که می تواند به بخش هایی از مغز که مسئول برنامه ریزی و هماهنگی حرکات ماهیچه های گفتار هستند آسیب برساند.

آسیب مغزی تروماتیک: آسیب تروماتیک مغزی، مانند ضربه به سر یا تصادف رانندگی، همچنین می تواند به بخش هایی از مغز که مسئول گفتار هستند آسیب برساند و منجر به آپراکسی گفتار شود.

بیماری‌های عصبی دژنراتیو: برخی از بیماری‌های عصبی دژنراتیو مانند بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و آفازی پیشرونده اولیه، می‌توانند با پیشرفت خود باعث آپراکسی گفتار شوند.

تومورهای مغزی: تومور مغزی همچنین می تواند به بخش هایی از مغز که مسئول گفتار هستند آسیب برساند و منجر به آپراکسی گفتار شود.

بیشتر بخوانید : گفتاردرمانی برای پارکینسون

روشهای درمان

درمان آپراکسی گفتار در بزرگسالان معمولاً شامل گفتار درمانی با یک متخصص آموزش دیده است که در درمان اختلالات گفتار حرکتی تخصص دارد. هدف درمان کمک به فرد مبتلا به آپراکسی گفتار است تا توانایی خود را برای برنامه ریزی و هماهنگی حرکات ماهیچه های گفتاری خود بهبود بخشد، که می تواند به او کمک کند تا روان تر و موثرتر صحبت کند.

گفتار درمانی برای آپراکسی گفتار ممکن است شامل موارد زیر باشد:

گفتار درمانی: این نوع درمان بر کمک به فرد مبتلا به آپراکسی گفتار برای تولید صحیح صداهای گفتاری فردی تمرکز دارد.

آموزش عروضی: این نوع درمان بر بهبود ریتم و زمان گفتار فرد تمرکز دارد.

درمان برنامه ریزی حرکتی: این نوع درمان بر کمک به فرد مبتلا به آپراکسی گفتار برای برنامه ریزی و ترتیب دادن حرکات ماهیچه های گفتاری خود تمرکز دارد.

ارتباط تقویتی و جایگزین (AAC): در برخی موارد، فرد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است از استفاده از دستگاه های AAC مانند تبلت یا رایانه برای تکمیل گفتار خود بهره مند شود.

متخصصان ما در مرکز گفتاردرمانی ارکید (گفتاردرمانی در میرداماد) خدمات تخصصی گفتاردرمانی را برای کودکان و بزرگسالان ارائه می دهند.

بیشتر بخوانید :

گفتاردرمانی در جردن